W okresie poprzedzającym wystąpienie ostatniej w Twoim życiu miesiączki (menopauzy) na skutek silnych zmian hormonalnych możesz odczuwać pojawienie się nieprzyjemnych lub nawet uciążliwych dolegliwości typu:
- drażliwość,
- zmęczenie,
- stany depresyjne,
- bóle głowy,
- uderzenia gorąca,
- roztargnienie i zapominanie,
- przyrost masy ciała,
- bezsenność,
- bóle stawów,
- palpitacje.
Występowanie i rozwój tych objawów klimakterycznych uzależnione jest od kilku czynników. Przede wszystkim spowodowane jest zmniejszaniem się stężenia we krwi estrogenów, które odpowiadają za zmniejszenie odczuwania bólu, stany euforyczne, ożywienie oraz dobre samopoczucie fizyczne i emocjonalne. Istotne znaczenie dla intensywności rozwoju dolegliwości klimakterycznych mają także indywidualne cechy charakterologiczne, zdolność radzenia sobie z otoczeniem i zmianami zachodzącymi w relacjach z nim, samoocena i samoakceptacja, a nawet czynniki środowiskowe, czy warunki społeczno-ekonomiczne.
W łagodzeniu objawów wypadowych okresu premenopauzy podstawową rolę odgrywa wsparcie najbliższych, zrozumienie i akceptacja zachodzących zmian, skierowanie swojej uwagi ku pasjonującemu hobby, pracy lub pomocy innym.
Dobre samopoczucie można utrzymać dbając o codzienną aktywność fizyczną. Bardzo ważne jest, aby wykonywane ćwiczenia wzmacniające, czy choćby długie spacery odbywały się regularnie.
Uciążliwe dolegliwości menopauzy dosyć skutecznie niwelują powszechnie znane zioła i preparaty roślinne:
- nieprzyjemne uderzenia gorąca czy niepokoju wewnętrznego można leczyć objawowo za pomocą krwawnika,
- przy nadmiernym poceniu się polecana jest szałwia,
- działanie łagodzące dolegliwości spowodowane zaburzeniami hormonalnymi w okresie premenopauzy posiada także olej z wiesiołka,
- warto także pamiętać o wyrównaniu niedoborów magnezu i wapnia w organizmie (wapń + wit. D w celu zapobiegania osteoporozie).
W przypadku szczególnie nasilonych objawów klimakterycznych i osteoporozy, stosowana jest indywidualna terapia hormonalna, która prowadzona być powinna pod ścisłym nadzorem ze strony lekarza.
Warto zaznaczyć, że według większości badaczy depresja, często występująca w tym okresie u kobiet, nie jest spowodowana samymi zmianami hormonalnymi. Jest ona raczej pochodną nieumiejętności zaakceptowania następujących w nas zmian oraz brakiem zrozumienia i wsparcia w relacjach z najbliższym otoczeniem.
Według badań naukowych mózg w tym czasie także nie wykazuje zmian wstecznych, a nawet może być zdolny do dalszego rozwoju.
